Literature

บทความนี้วิเคราะห์ตัวละคร 'จูเลียต' จาก โรมิโอและจูเลียต ผ่านมุมมองนักวิชาการ โซฟี ดันแคน สำรวจการตีความที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ตั้งแต่ต้นกำเนิดถึงยุคใหม่

ทำลาย, เธอกล่าว 10 เรื่องสั้นเขียนโดยนักเขียนหญิงทั้ง 10 คน ถ่ายทอดอารมณ์หลากหลายผ่านมุมมองของผู้หญิง ด้วยความประณีตสวยงามของภาษา ที่ชวนเราตั้งคำถามกับสังคม

เสน่ห์นิยายกอธิค จาก 2 พื้นที่ ผ่านบรรยากาศ เรื่องเล่า ธีมที่สะท้อนความกลัว ความลึกลับ และความมืดมนของ 2 ประเทศที่แตกต่างกัน

สถาบันสร้างสรรค์คอนเทนต์ไต้หวัน (TAICCA) จัดงานสัมมนาหนังสือภาพคัดสรรและคาแรกเตอร์ลิขสิทธิ์จากไต้หวันเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม 2567 ที่ศูนย์การค้าสามย่านมิตรทาวน์ โดยแบ่งงานสัมมนาเป็น 2 ช่วง นำเสนอหนังสือฮีลใจและ IP Characters จากไต้หวันเพื่อส่งเสริมการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมระหว่างไทยและไต้หวัน และเชิญชวนสำนักพิมพ์ไทยซื้อลิขสิทธิ์หนังสือแปล

"โรมีโอกับจูเลียต" ของวิลเลียม เชคสเปียร์ เป็นเรื่องรักต้องห้ามของหนุ่มสาวจากสองตระกูลใหญ่ที่เป็นคู่อริกัน โดยทั้งสองตกหลุมรักและตัดสินใจแอบแต่งงานกัน แม้มีอุปสรรคต่างๆ แต่พวกเขาพยายามอยู่ด้วยกันจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต นับเป็นโศกนาฏกรรมความรักที่ลึกซึ้งและอ่อนหวาน

High Fantasy และ Low Fantasy แตกต่างกันอย่างไร High Fantasy นําเสนอโลกคู่ขนานที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์และสิ่งมีชีวิตในตำนาน ขณะที่ Low Fantasy นําเสนอโลกจริงที่มีองค์ประกอบเวทมนตร์ประสมเข้าไป

เพื่อนำเสนอให้ผู้อ่านรู้จักความสนุกจากการอ่านบทละครเพื่อความบันเทิง นำเสนอว่าแม้บทละครจะไม่เป็นที่นิยมในไทย แต่หากลองอ่าน ผู้คนจะพบความเพลิดเพลินแตกต่างจากนวนิยาย ปิดท้ายด้วยการแนะนำวิธีการอ่านบทละครอย่างสนุกและเพลิดเพลิน

บทความนี้อภิปรายถึงความสำคัญของการอ่านงานวรรณกรรมของวิลเลียม เชคสเปียร์ โดยชี้ให้เห็นถึงอิทธิพลที่เชคสเปียร์มีต่อวรรณกรรมสมัยใหม่ แต่ตั้งคำถามว่าการอ่านเชคสเปียร์ยังจำเป็นในยุคปัจจุบันหรือไม่ บทความเสนอว่าวรรณกรรมสมัยใหม่และรูปแบบบันเทิงอื่นๆ ก็สามารถให้แง่คิดและความเข้าใจชีวิตได้เช่นกัน

แฮมเล็ต Hamlet โดย วิลเลียม เชคสเปียร์ แปลโดย ศวา เวฬุวิวัฒนา ละครเรื่องนี้เล่าเรื่องเจ้าชายแห่งเดนมาร์ก พ่อของแฮมเล็ตเสียชีวิตและวิญญาณของพ่อก็ต้องการล้างแค้น

เมื่อผู้คนมองว่า AI สามารถสร้างผลงานวรรณกรรมได้ไม่ต่างจากมนุษย์ แล้วอาชีพนักเขียนจะยังจำเป็นอยู่หรือไม่ AI นักเขียน จะสร้างสรรค์งานวรรณกรรมแทนมนุษย์ได้จริงหรือ?