Sunday, May 18, 2025
  • Login
  • Register
spikewrite.com
  • Article
  • Review
  • Podcast
  • Fiction
  • Our Authors
No Result
View All Result
spikewrite.com
  • Article
  • Review
  • Podcast
  • Fiction
  • Our Authors
  • Login
  • Register
No Result
View All Result
spikewrite.com
No Result
View All Result

ชีวิตโดยย่นย่อไร้สรุป

เรื่องสั้นโดย พิชญ อนันตรเศรษฐ์

พิชญ อนันตรเศรษฐ์byพิชญ อนันตรเศรษฐ์
in Short Story
Reading Time: 2 mins read
11
Home Short Story
12
SHARES
58
VIEWS
Share on FacebookShare on Twitter

ชีวิตโดยย่นย่อไร้สรุป เรื่องสั้น โดย พิชญ อนันตรเศรษฐ์ เรื่องสั้นที่เขียนในวันคริสต์มาสอีฟ เพื่ออุทิศให้แด่การสูญเสียความรักและผู้คนมากมายให้กับความตายตลอดปีที่ผ่านมา กับการตั้งคำถามถึงความตาย แม้คำตอบยังคงล่องลอยไปกับควันและฤดหนาวที่มาเยือนอย่างเชื่องช้า


แสงวิบวับจากรถฉุกเฉินของโรงพยาบาลที่อยู่ไม่ไกลจากบ้าน จอดนิ่งอยู่บริเวณหน้าหอพักที่ตั้งอยู่ทางหัวมุมซอย ซึ่งผมต้องผ่านทุกครั้งในการจะเดินเลี้ยวขวา และเดินตรงไปอีกไม่เกิน 40 เมตรก็จะถึงหน้าบ้านของผม

ในทุกครั้งที่ผมเห็นรถของโรงพยาบาลมาจอดหน้าหอพัก ซึ่งมีอยู่ด้วยกัน 2 ตึกในอาณาบริเวณเดียวกัน แต่ละตึกจะมีความสูง 4 ชั้น ส่วนจำนวนห้องนั้น ผมไม่แน่ใจที่จะบอกจำนวนได้อย่างถูกต้องนัก แต่การเห็นแสงสัญญาณไซเรนที่หมุนวนเปล่งประกายระยิบระยับอย่างเงียบงัน มันไม่ใช่สถานการณ์ที่ปกติเอาเสียเลย  จินตนาการของผมมักทำงานไปในเชิงลบเสมอ มันคิดเป็นอื่นไปไม่ได้ว่า อาจมีใครซักคน ที่จะต้องถูกหามลงมาในเวลาที่ถนนในซอยเริ่มร้างผู้คน เหมาะเจาะต่อการปิดบังอำพราง เพื่อไม่ให้ผู้คนในบริเวณโดยรอบ ได้รับรู้ความจริงที่ไม่จำเป็นต้องรู้  เพราะถ้าเกิดว่ารู้เข้า ก็คงหนีไม่พ้นต่อการขยายความไปสู่คำร่ำลือต่างๆ นานา เท่าที่จินตนาการจะทำงาน จนกว่าจะยกระดับไปสู่ความระแวง หรือแม้กระทั่ง เรื่องเล่าชวนขนหัวลุกซักเรื่อง ซึ่งจริงไม่จริงไม่รู้หรอก มันเป็นเรื่องสนุกของคนที่ไม่เกี่ยวข้อง แต่ไม่สนุกแน่นอนสำหรับคนที่เกี่ยวข้องกับตึกหลังนี้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

    มีที่ไหนบ้างที่ไม่เคยมีคนตาย…..ผมบอกตัวเองเช่นนั้น เพราะไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมเห็นรถฉุกเฉินขับเข้ามาจอดแบบนี้  การมีสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย หลากหลายจากถิ่นฐานที่จากมาเพื่อการมาเช่าห้องในตึกเป็นที่ซุกหัวนอน มันคงต้องมีซักครั้งนึงที่จะมีใครซักคนตายอยู่ภายในห้อง หรือไม่ก็ป่วยเจียนตายทุรนทุรายโดยที่ทุกความเป็นไปแทบจะไม่ลอดทะลุกำแพงมายังห้องข้างๆ อาจมีบางกรณีที่เสียงบางเสียงแผดก้องจนทำให้คนข้างห้องต้องรู้คำตอบในที่สุด  นั่นล่ะ ความจริงจึงมักจะปรากฏ แม้ว่าหลายต่อหลายครั้ง มันปรากฏสายเกินไป

ชีวิตโดยย่นย่อไร้สรุป เรื่องสั้น โดย พิชญ อนันตรเศรษฐ์

    มีบางครั้งเหมือนกันที่ผมได้เห็นกับตาตัวเอง ผ้าดิบสีขาวมอซอคลุมร่างๆ หนึ่ง ได้รับการแบกลงมาโดยหน่วยกู้ภัยที่ช่วยกันแบกหัวท้ายข้างละคน เสียงกระซิบกระซาบของบรรดาไทยมุง ซึ่งก็เป็นคนในละแวกบ้านที่ผมรู้จักมักคุ้นเป็นอย่างดี  ปะปนไปมากับเสียงกดหน้าจอเพื่อพิมพ์อะไรซักอย่างโดยคนบางคนที่ผมไม่รู้จัก แต่ที่ทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดมากที่สุด คือเสียงการยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปศพ  เพราะอย่างน้อยที่สุด ต่อให้เป็นคนแปลกหน้า ก็ควรจะให้เกียรติกันบ้าง แต่ผมก็คิดเพียงในใจ ตามวิถีของพวกที่ถ้าไม่จวนตัวหรือเกิดเหตุซึ่งหน้าจริงๆ  ก็ไม่ปราถนาที่จะหาเรื่องใส่ตัวหรอกนะ ให้ดราม่าเป็นเรื่องของคนอื่น ทำเยี่ยงไรก็จะได้แรงสะท้อนกลับมาเยี่ยงนั้น  โลกไหลหลากของ Data และสังคมออนไลน์มีธรรมชาติเป็นเช่นนั้นสำหรับผม

    ผมเดินห่างจากความอลหม่านที่อาจจะปรากฏเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่อยากเห็นหรอกว่าจินตนาการจะตรงกับความจริงหรือไม่และเมื่อไหร่ ผมตัดสินใจเดินกลับบ้าน 

    ในเวลานี้ ภายในบ้านของผมยังมืดสลัว แสงรำไรของท้องฟ้าเมื่อเข้าสู่หน้าหนาว ส่องแสงสีม่วงอมส้มระเรื่อฉาบท้องฟ้าภายนอกบ้าน ผมเริ่มเปิดไฟบนเพดาน เสียงแอ๊วๆดังแว่วมาจากซักมุมนึงในห้องรับแขก เจ้าแมวสีส้มตัวน้อยอายุเพิ่งพ้น 2 เดือนมาไม่กี่วัน ค่อยๆเดินเตาะแตะเข้ามาคลอเคลียที่ปลายขา ผมเพิ่งรับอุปการะแมวตัวนี้เมื่อ 2 วันที่ผ่านมา และตั้งชื่อมันว่า “โมเนต์” นั่นเพราะสีส้มของมันทำให้ผมนึกถึงฝีแปรงในแนวทางอิมเพรสชันนิสต์ของ คล็อด โมเนต์ เมื่อผมนั่งลงบนโซฟา โมเนต์ก็ยังพยายามตะกายตามขึ้นมาเพื่อมาขอหมอบอยู่ข้างๆ  เพราะเมื่อมันตั้งท่าจะขึ้นมานอนบนตัก ผมก็ทำเสียงเอ็ดเบาๆ เป็นเชิงปราม เพราะไม่อยากให้มาเกะกะในตอนที่ผมอยากจะเอนหลัง เปิดมือถือ และไถดูความเป็นไปในเฟสบุ๊ค

    และสองสิ่งแรกที่ผมเห็นหน้าฟีด  คือการแจ้งเตือนความทรงจำในอดีต และสถานะในปัจจุบันของเพื่อนคนหนึ่ง เพื่อการบอกกล่าวว่า  รุ่นพี่ที่ผมสนิทมากคนหนึ่ง ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากห้องพักภายในคอนโด ชั้น4

    ความรู้สึกแรกนั้น คือการงงงวย หมุนเคว้ง และไม่สามารถจะบังคับตัวเองเพื่อจะจับประเด็นของเหตุการณ์ เพราะอีกด้านหนึ่ง ความทรงจำที่แจ้งเตือนขึ้นมา เป็นภาพการเต้นรำของผมกับอดีตคนรัก กับข้อความที่บอกอย่างตรงไปตรงมาว่า  นี่คือวันครบรอบ 2 ปี แห่งการเลิกรากัน 

    มีที่ใดบ้างที่ไม่เคยมีคนตาย  มีชีวิตใดบ้างที่ไม่เคยต้องร่ำลา….. ผมเลือกจะหาคำปลอบตัวเอง สลับกับการอ่านรายละเอียดเกี่ยวกับงานศพที่จะถูกจัดขึ้นอีกไม่ช้าถ้อยคำอาลัยมากมาย ไหลบ่าดั่งน้ำท่วมโลก ต่อให้หัวใจผมจะแข็งแกร่งดั่งลำกระดูกงูใต้ท้องเรือของโนอาห์ แต่มันก็ต้องเกิดการโคลงเคลงจนแทบจะเสียสูญอยู่รอมร่อ พื้นฐานของมนุษย์ หากว่ามันเป็นประดิษฐกรรมจากบางสิ่งที่เราเลือกใช้คำนิยามว่า “พระเจ้า” มนุษย์นั้นก็เต็มไปด้วยข้อชำรุดมากมาย หนึ่งในสิ่งที่ชำรุดก็คือ เราไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อทนทานต่อความสูญเสีย  และธรรมชาติของเราไม่ได้ทำให้เราก้าวผ่านความเสียใจได้อย่างง่ายดายนัก ต่อให้จะบริโภคปรัชญาโบราณมากี่ร้อยกี่พันปีก็ตาม

    โมเนต์นอนหมอบนิ่งอยู่ข้างตัว ราวกับรับรู้มวลความรู้สึกภายในตัวผม  ผมเพียงแค่ใช้มืออันใหญ่ตัวลูบหัวอันเล็กจิ๋วของมัน เสียงแง๊วดังขึ้นมาครั้งนึง แล้วตามมาด้วยเสียงกรนในลำคอ ดีแล้วล่ะที่มันเป็นแมว ไม่ต้องเปิดรับการแชร์ความรู้สึกของมนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งมันคงไม่มีวันเข้าใจ

สนับสนุนสปอนเซอร์ Spike Write สนับสนุนสปอนเซอร์ Spike Write สนับสนุนสปอนเซอร์ Spike Write
ADVERTISEMENT

    ผมใช้ชีวิตมานานเพียงพอแล้ว หรือว่าทั้งหมดที่ผ่านมามันยังไม่ใกล้เคียงกับคำว่าพอ… ขบวนคำถามเคลื่อนเข้ามาเทียบท่าพร้อมกับจอดแน่นิ่งอยู่ภายในใจ คล้ายอยากจะรอฟังบางคำตอบ

    ผมค่อยๆ ประคองร่างโมเนต์ไว้บนมือ พาเดินไปยังจุดที่วางหอคอยของเล่น มันเป็นแท่งที่ถูกพันรอบด้วยเชือกเพื่อให้แมวได้เล่นโดยเฉพาะ โมเนต์กระโดดเกาะแท่งเชือก และเหวี่ยงตัวเองพันละวันราวกับการกระโจนตัวเองเข้าสู่สนามรบส่วนตัว ส่วนผมนั้น เลือกที่จะเดินออกไปหน้าบ้าน ที่บัดนี้ ท้องฟ้าได้มืดสนิท เสาไฟหน้าบ้านสว่างขึ้นแล้ว  ผมเดินออกไปนอกประตูบ้าน แล้วจึงควักบุหรี่ออกมาสูบ

    แรงเสียดสีไร้นิยามปรากฏขึ้นภายในทรวงอก ผมรู้สึกได้ถึงการเอ่อท้นขึ้นมาเรื่อยๆ นี่อาจเป็นสิ่งที่ผมเคยอ่านเจอในนิยายหลายเล่ม สิ่งที่เรียกว่าก้อนสะอื้น ผมเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ยังไม่อยากรู้สึกถึงการล้นหลั่งที่ยากต่อการควบคุม กระแสความคิดหมุนวนชนดะภายในหัว เหมือนกระแสน้ำอุ่นและกระแสน้ำเย็นเสียดปะทะอย่างลึกเร้นใต้ความเรียบนิ่งแห่งมหาสมุทร อีกหนึ่งคือการยังไม่สามารถลืมความรักที่ผ่านมา มันเป็นความรักที่เล่นงานผมได้ไม่ต่างกับแผ่นดินไหว และอีกหนึ่งคือการยังไม่อาจตั้งตัวต่อความตายที่จู่โจมอย่างรวดเร็ว  เป็นความตายที่ไม่อาจคาดคะเน ไม่อาจพยากรณ์ และต่อให้จะท่องมาแทบเป็นแทบตายว่า มนุษย์ทุกคนไม่อาจหนีพ้น  ถ้อยคำที่ท่องมาก็พร้อมจะปราสนาการไป 

    ผมค่อยๆ ก้มหน้าลงมา สิ่งที่เอ่อออกมาแล้วก็ไหลอาบและบ่าสู่เบื้องล่างตามกฎแห่งแรงโน้มถ่วง อดไม่ได้ที่จะหันไปมองยังปากทางที่เคยมีรถฉุกเฉินจอด บัดนี้เหลือเพียงความว่างเปล่า และทั้งซอยตอนนี้ ก็มีผมยืนอยู่เพียงลำพัง

สนับสนุนรายได้ของ Spike Write สนับสนุนรายได้ของ Spike Write สนับสนุนรายได้ของ Spike Write
ADVERTISEMENT

    สูบนิโคตินเข้าไปอีกอึกนึง เป่าควันออกมาจากปากอย่างอ้อยอิ่ง ตั้งใจให้บางอวยควันละล่องปะทะน้ำตาที่ยังคงค้างอยู่ที่ริมหางตา ยกมือขึ้นมาป้าย แล้วความนิ่งก็กลับมาสงบจากภายในอีกครั้ง

    มีชีวิตใดบ้างที่ไม่เจ็บปวด มีความเจ็บปวดใดบ้างที่ไม่เคยมีความสุขปะปนอยู่ในนั้น…… ผมจำแววตานั้นได้เสมอ แววตาที่ทำให้ดวงดาวบนฟ้าต้องยิ้มตาม ริมฝีปากแย้มยิ้มที่ทำให้ผมเหมือนได้เห็นเหล่านกหลากสีสันบินออกมา ต่อให้บัดนี้ผมไม่มีสิทธิ์จะตามฝูงนกเหล่านั้นให้บินกลับมาอีกแล้ว แต่นั่นก็คือสิ่งที่จดจำได้เสมอ คนที่ผมรักมากที่สุดแม้ไม่อาจรักษาความสัมพันธ์เอาไว้ได้ หลังจากนั้นคือแหลกสลายแล้วก็ค่อยๆ กลับมายืนอย่างทุลักทุเล แม้ตอนนี้จะไม่ได้สมบูรณ์แบบเลยก็ตาม แต่บางบทเรียนที่เกิดขึ้น ก็ทำให้ผมได้รับรู้รสชาติอย่างถึงที่สุด ทั้งการสิ้นสุด การเริ่มต้นใหม่ และการให้อภัยตัวเอง

    ความรักและความตาย ผลัดเปลี่ยนกันเป็นเรือนร่างและรูปเงาของกันและกัน ส่งผลสะท้อนทั้งอ่อนบางและโหมกระหน่ำตามความใกล้ชิดของสายสัมพันธ์ และนั่นก็คือโฉมหน้าจริงของโลก ซึ่งแม้นานๆครั้งมันจะเผยโฉมให้เห็น แต่มันก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเพื่อซ่อนเร้นเลย  ขึ้นอยู่กับเราที่จะได้หวนกลับมารับรู้ความจริงนี้เมื่อไหร่

    ลมหนาวพัดกราวตรงดิ่งเข้ามาปะทะร่าง มันแสบนัยน์ตาและทำให้ได้สะดุ้งตัวอีกครั้ง ว่าตอนนี้ ผมยังมีชีวิต   ชีวิตที่ยังตอบไม่ได้ว่า พอแล้วหรือยังไม่พอต่อการยังได้โอกาสที่จะใช้

    บางหยดน้ำตาเลือนหายไปกับสีกระดำกระด่างของพื้นถนนแล้ว หันหน้ากลับเข้าบ้าน เห็นแล้วล่ะว่าเจ้าโมเนต์มานั่งรอที่หน้าประตู เดาได้ไม่ยากว่า กำลังมองหาใครซักคนมาแกะซองขนมแมวเลียเพื่อมัน

    โดยไม่ต้องคิดอะไรให้ลึกซึ้ง หากจะถามว่ามีชีวิตเพื่อสิ่งใดในปัจจุบันขณะนี้  ก็คงเป็นการให้อาหารแมว และพรุ่งนี้ต้องไปงานสวดศพคืนแรก ส่วนบางความรู้สึก หากยังไม่จางหายไปไหน ก็อยากจะเอามวลรู้สึกที่ว่านั่น มาเขียนเป็นอะไรซักอย่าง

    จะพอแล้วหรือว่ายังไม่พอนั้น ไม่รู้สินะ  ขอใช้ๆ ไปก่อนก็แล้วกัน ไอ้อะไรสักอย่างที่เรียกว่าชีวิตน่ะ


Related

Share5Tweet3Share
พิชญ อนันตรเศรษฐ์

พิชญ อนันตรเศรษฐ์

พิชญ อนันตรเศรษฐ์ หรือที่รูจักในนามปากกา ‘รอนฝัน ตะวันเศร้า’ สำหรับการเขียนบทกวี กวีหนุ่มผู้ได้รับแรงบันดาลใจในการก่อร่างสร้างกวีมาจากการอ่านบทกวีของ ตุล ไวฑูรเกียรติ ชื่อ 'หลบเวลา' ในช่วงเวลาอันสับสนของชีวิตเขาผสมปนกับแรงบันดาลใจจากกวีที่เขาได้อ่าน ทำให้ได้เริ่มเขียนกวีขึ้นมา บทกวีของ รอนฝัน ตะวันเศร้า ได้ถูกเผยแพร่ลงตามเว็บไซต์และสื่อต่างๆ อาทิ มติชนสุดสัปดาห์ และเมื่อไม่นานมานี้ ทางสำนักพิมพ์เหล็กหมาดการพิมพ์ ได้ตีพิมพ์บทกวีของรอนฝัน ที่มีชื่อว่า 'ปรากฏการณ์ความบ้า' เป็นผลงานที่เขาได้รวบรวมปรากฏการณ์ความสิ้นหวังในยุคสมัยนี้อย่างสู้ไม่ได้จนต้องระบายและสื่อความสิ้นหวังนั้นออกมาในรูปแบบของกวี

RelatedPosts

ทำลาย, เธอกล่าว : ทำลายอะไร? ทำลายทำไม?
Article

ทำลาย, เธอกล่าว : ทำลายอะไร? ทำลายทำไม?

May 14, 2025
61
หิมะแดง
Short Story

ซึมเศร้า

June 15, 2023
224
เวลาที่รอคอยเพื่อเอาคืน
Short Story

เวลาที่รอคอยเพื่อเอาคืน

May 11, 2023
278
ปลดปล่อย โดย หิมะแดง
Short Story

ปลดปล่อย

July 13, 2024
235
Next Post
ลูก (ไม่) รักของ ‘พระเจ้า’

ลูก (ไม่) รักของ ‘พระเจ้า’

Hamlet Talk 2022 at A Katanyu Comedy Club

Hamlet Talk 2022 at A Katanyu Comedy Club

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

ขาไก่หิมพานต์ แฮ่ แฮ่ ขาไก่หิมพานต์ แฮ่ แฮ่ ขาไก่หิมพานต์ แฮ่ แฮ่

Recent Posts

ทำลาย, เธอกล่าว : ทำลายอะไร? ทำลายทำไม?

ทำลาย, เธอกล่าว : ทำลายอะไร? ทำลายทำไม?

May 14, 2025
แนะนำ โคนัน เดอะมูฟวี่ ภาคไหนสนุกจนลืมไม่ลง!

แนะนำ โคนัน เดอะมูฟวี่ ภาคไหนสนุกจนลืมไม่ลง!

May 5, 2025
3 มันฮวา จาก Kakao Webtoon ที่ไม่ควรพลาด!

3 มันฮวา จาก Kakao Webtoon ที่ไม่ควรพลาด!

April 29, 2025
นิยายกอธิค British vs. American ต่างกันยังไง? อ่านอะไรดี?

นิยายกอธิค British vs. American ต่างกันยังไง? อ่านอะไรดี?

April 22, 2025
The Jug & Bottle โรงแรมในลิเวอร์พูล ที่อยู่นอกเมือง

The Jug & Bottle โรงแรมในลิเวอร์พูล ที่อยู่นอกเมือง

August 30, 2024
  • Gap.Bumseeker

    Let’s talk ! คุยกับ Gap.Bumseeker การเดินทางที่ไม่มีคำว่ากลัว

    7034 shares
    Share 2856 Tweet 1741
  • รีวิว EDIFIER W820NB Plus หูฟังไร้สาย ตัดเสียงรบกวน Active Noise Cancelling รองรับ LDAC

    188 shares
    Share 76 Tweet 47
  • รีวิว กระทะเหล็กเผา ตาตีมือ รุ่นโปร

    135 shares
    Share 75 Tweet 25
  • 16 ข้อสังเกตที่นักเขียนควรรู้เกี่ยวกับบทพูดในชีวิตจริง : วิธีเขียนบทสนทนา ที่สมจริง

    99 shares
    Share 47 Tweet 22
  • High Fantasy vs. Low Fantasy: แฟนตาซีไหนดีกับใครบ้าง

    69 shares
    Share 34 Tweet 15
Hamlet Hamlet Hamlet
ADVERTISEMENT

About Us

Spike Logo

Categories

  • Article
  • Download
  • Interview
  • Literature
  • Music
  • Novel
  • Podcast
  • Poem
  • Review
  • Short Story
  • Sound
  • Travel Trip
  • Uncategorized
  • writing

Tag

Aiwa Cigarettes After Sex Classical Music Download Dream Pop Fantasy features post Filmsick Gap Bumseeker Hector Berlioz Let's Talk literature liverpool Music Non-Fiction porcupinebook Review romeo and jiliet shoegaze short stories Short Story Short Story Season short story winter Sound Subscribe travel William Shakespeare การอ่าน ท่องเที่ยว นักเขียน นิวัต พุทธประสาท บทกวี บทความ มันฮวา ร้านหนังสืออิสระ วรรณกรรม วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา หิมะแดง อาหาร อ่านหนังสือ เครื่องเสียง เม่นวรรณกรรม เรื่องสั้น โคนัน ไต้หวัน

Review

The Jug & Bottle โรงแรมในลิเวอร์พูล ที่อยู่นอกเมือง

The Jug & Bottle

การนอนนอกเมืองลิเวอร์พูลนั้นไม่ได้ลำบากอะไรเลย โดยเฉพาะถ้าได้นอนโรงแรม Jug & Bottle ที่มีราคาสมเหตุสมผล มีประวัติยาวนาน สะอาด สวยงาม และไม่ควรพลาดเดินเดี่ยวที่ Heswall
รีวิว Rega Planar 1 : เครื่องเล่นแผ่นเสียง งบประมาณต่ำที่ดีที่สุด…ในโลก…ตลอดกาล?

Rega Planar 1

Rega Planar 1 เป็นเครื่องเล่นแผ่นเสียงราคาประหยัดที่พัฒนามาจากรุ่น RP1 ด้วยการออกแบบใหม่ ใช้งานง่าย ปรับปรุงโทนอาร์ม RB110 และคุณสมบัติเด่นมากมาย เสียงของมันแม่นยำและมีพลัง ฿14000

© 2025 Spike Write - Premium News & Magazine blog by Spike Write.

Welcome Back!

Sign In with Facebook
Sign In with Google
OR

Login to your account below

Forgotten Password? Sign Up

Create New Account!

Sign Up with Facebook
Sign Up with Google
OR

Fill the forms below to register

All fields are required. Log In

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist

  • Login
  • Sign Up
  • Cart
No Result
View All Result
  • Article
  • Review
  • Podcast
  • Fiction
  • Our Authors

© 2025 Spike Write - Premium News & Magazine blog by Spike Write.

This website uses cookies. By continuing to use this website you are giving consent to cookies being used. Visit our Privacy and Cookie Policy.
Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00

Queue

Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00